اشعار هیئتی شهادت امام هادی(حضرت علی النقی)

آقای سامرا که سلامم به محضرش

آتش زبانه می کشد از دیده ی ترش

یک عدّه نانجیب که توهین نموده اند

بر ساحت مقدّس و نام مطهّرش

آزار داده اند دل اهل بیت را

طوری که آه می چکد از قلب مادرش

در گوشه ای نشسته فقط گریه می کند

 یعنی که نیست جز غم و اندوه، یاورش

از معجزات زهر بُوَد این که دم به دم

خونابه می چکد ز نفس های آخرش

پای پیاده نیمه ی شب  کوچه  آه آه

با این حساب نقش زمین گشته پیکرش

او را اگر چه نیمه شب از خانه برده اند

امّا دگر خمیده نشد قدّ همسرش

تا این که دید در وسط بزم عیش و نوش

جام شراب چیده شده در برابرش

در ذهن خویش خاطره ای را عبور داد

افتاد یاد لعل لب جدّ اطهرش

بزم شراب  تشت طلا چوب خیزران

می زد یزید بر لب او پیش دخترش

نزدیک بود تا که کنیز کسی شود

رنگش پرید و زد گره ای زیر معجرش

 سروده ی محمدفردوسی

***

دوباره از غم و رنج و عذاب یا اللّه
شده ‏است دیده ی زهرا پرآب یا اللَّه 

سخن ز بى کسى یک امام مظلوم است
که هست غربتِ او بى حساب یا اللّه 

سخن ز هادى دین قبله ‏کریمان ‏است
عزیز فاطمه و بوتراب یا اللّه 

تمام عمر به ‏زندان،‏چو جدِّ خود موسى(ع)
کشیده محنت و درد و عتاب یا اللَّه 

براى حفظ وجود امید مظلومان
نموده غربت و غم انتخاب یا اللَّه 

شبیه حضرت حیدر ندارد او یاور
سلام او شده است بى جواب یا اللّه 

ز تربت و حرم مادرش چو دور افتادشده است بیتِ امیدش خراب یا اللَّه 

غمى که عسگرى از یاد آن فغان دارد
« امام هادى و بزم شراب یا اللَّه » 

به پشت مرکبِ دشمن چنان عرق مى‏ریخت
که کرد خشم تو را در شتاب یا اللّه 

به غیر عسگرى از ماتمش نمى‏گرید
که هست صاحب غم آن جناب یا الله

سروده ی جوادحیدری