هیئت وارثان ثارالله علیه السلام

هیئت وارثان ثارالله (ع) تهران شهرک ولی عصر عجل الله تعالی فرجه

هیئت وارثان ثارالله علیه السلام

هیئت وارثان ثارالله (ع) تهران شهرک ولی عصر عجل الله تعالی فرجه

زینت دامان رسول

 

گر عشق تو در قلب بشر خانه بگیرد                     

                                       گنجی است، که جا در دل ویرانه بگیرد
در منزل اجلال تو، در حال خبردار                        

                                                جبریل امین، پرده آن خانه بگیرد
برگرد حریم تو، که دست طلب ماست                    

                                چون دامن شمعی است، که پروانه بگیرد
از لشگر شیطان، دگر این دل نهراسد                  

                                           گر قلب مرا عشق تو جانانه بگیرد
مستانه بکوبد به سر هر دو جهان پای                    

                                  از دست تو هر شخص که پیمانه بگیرد
جز رشته انس تو دگر سلسله ای نیست              

                                         تا این که قرار این دل دیوانه بگیرد
عشق تو، ز هر کس که خریدار غم توست          

                                                اول، دل او بابت بیعانه بگیرد
دیگر به عطای دگران، نیست نیازش                    

                                      هر کس که ز تو مزد کریمانه بگیرد
نگذاشت فداکاری تو، سنگر دین را                       

                                         با زور و ستم، زاده مرجانه بگیرد
از غیرت عشق تو، همه خیمه گهت سوخت          

                                 می‌خواست حریم تو، چو بیگانه بگیرد
پاس ادب توست، که عباس نگهداشت                  

                                            تا دورتر از قبر تو کاشانه بگیرد
چون زینب تو کیست که در قید اسارت                  

                                        دست همه اطفال تو مردانه بگیرد؟
حیف است، که ای زینت دامان پیمبر                    

                                         بر نیزه، سرت، گرد، غریبانه بگیرد
حیف است، از آن زلف، که زهرا زده شانه             

                                      سر پنجة دشمن عوض شانه بگیرد
حیف است، که بر بوسه گه جد تو احمد               

                                     خاکستر و خون، روی تو ریحانه بگیرد
ویرانه بهانه است، که می‌خواست رقیه                

                                              از چهرة تو، بوسه یتیمانه بگیرد
رخصت بده این مرغ دل زار علی را                   

                                                 تا در حرم محترمت لانه بگیرد

نظرات 0 + ارسال نظر
ایمیل شما بعد از ثبت نمایش داده نخواهد شد